อุทยานประวัติศาสตร์ภูพระบาท

ย้อนกลับไปตอนก่อนๆที่เดินทางตามดู 10 อุทยานประวัติศาสตร์ แล้วก็เว้นว่างไปนาน

อุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา ตอน 1 ตอน 2

ช่วงกลางปีได้ไปอีกทีช่วงวันหยุดเสาร์-อาทิตย์เนื่องจากพาเด็กดอยไปหาหมอฟันที่ขอนแก่น เลยขอผ่านไปแวะ อุทยานประวัติศาสตร์แห่งที่ 9 “อุทยานประวัติศาสตร์ภูพระบาท” ถือเป็นจุดหมายปลายทางของทริปพาเด็กดอยทำฟันละ

นครราชสีมาโบราณ
ขอนแก่น
>>> อุทยานประวัติศาสตร์ภูพระบาท

ตอนแรกคิดว่าไม่มีอะไรเพราะหารูปใน google ก็ไม่มีรูปอะไรให้ดูเท่าไหร่ เอาแค่ครึ่งวันระหว่างที่เด็กดอยรอหมอฟันก็พอเพียงเหลือแหล่ ที่นี่มีร่องรอยของมนุษย์ก่อนประวัติศาสตร์ โดยการอาศัยอยู่ในเพิงหิน และรูปเขียนสีที่มีอายุกว่า 2,000 – 3,000 ปีก่อน ทั้งยังพบอารยธรรมสมัยทวารวดี-ลพบุรี และล้านช้าง ดังนี้เองเราจะได้เห็นการพัฒนาที่อยู่อาศัยของมนุษย์ยุคสมัยต่างๆในที่เดียว

UPDATE !!! มีโอกาสได้ไปเที่ยวที่นี่อีก (ไม่ใช่โอกาสหรอก ตั้งใจไปเก็บตกน่ะแหล่ะ) ตอนแรกว่าจะต่อของเดิม แต่เก็บนุ่นนิดนี่หน่อย เอาไปแทรกของเดิมดีกว่า รูปที่ไปเที่ยวรอบใหม่นี่คือรูปที่ไม่มีลายน้ำนะ

วิวระหว่างทาง ไปแบบเสียวๆ ป้ายมีมั่ง ไม่มีมั่ง (ขาไปเลือกไปทางรองไม่ผ่านตัวจังหวัดอุดรฯเพราะใกล้กว่าเกือบ 30 กิโลฯ)

เจอป้ายยังงี้ค่อยอุ่นใจ มาถูกทางละ

ถึงแล้ว

วัดลูกเขย

ภายใน

ป้ายบอกทางได้แค่มอง เวลาไม่มีถ้าไปคงไม่ทัน

ระหว่างทาง

วัดพ่อตา

แถวนั้น

ลานหินหน้าวัดพ่อตา

หีบศพนางอุสา

หีบศพท้าวบารส

หีบศพพ่อตา

ถ้ำช้าง ภายในมีภาพเขียนโบราณ แต่หาไม่เจอ

ถ้ำมือแดงในบริเวณเดียวกัน (ทำไมไปครั้งก่อนมองไม่เห็น) มีรูปมือกับตาข่ายของคนโบราณก่อนพุทธศักราช 2,000-3,000 ปี ตอนหลังเปลี่ยนมาเป็นศาสนสถานในยุคทวารวดี

หากมองไม่เห็นเป็นมือลองแบมือขวาแปะที่กลางจอดูนะ

ตาข่ายนี่ชัดเจน

ถ้ำพระ

เออ แกะแบบนี้ค่อยดูเนียนหน่อย

ใหม่ชัดๆ

หอนางอุสา จุดขายของที่นี่

…

กู่นางอุสา (มีหีบศพแล้ว ทำไมมีกู่อีก ?)

บ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์

หินในบริเวณ

ลานหิน

เพิงหินนกกระทา

เขาว่ามีร่องรอยแกะพระพุทธรูปที่ถูกขูดออกอยู่

คอกม้าน้อย

คอกม้าท้าวบารส

ถ้ำปู่เจ

ถ้ำฤาษี

ถ้ำวัว มีลยเขียนรูปวัวของคนโบราณก่อนประวัติศาสตร์ชัดเจน

ถ้ำคนข้างๆกัน เป็นตัวเป็นตนดี

…

ทางเข้ามีส่วนพิพิธภัณฑ์ มีของเก่าที่เขานำมาเก็บไว้ในนี้

แบบจำลองถ้ำต่างๆ

ทางป้ายฝั่งขวา ม่ไกล แต่เสียดายไม่มีเวลาละ สงสัยที่นี่ต้องมีรอบ 2

พระพุทธบาทบัวบก

ชื่อนี้เพราะคาดว่าแต่ก่อนมีบัวบกเยอะ ที่นี่ไม่เก่าเท่าไหร่ เพิ่งสร้างเมื่อปี พ.ศ. 2460 – 2473 นี้เอง

พระพุทธบาทบัวบก

ศิลปะแบบล้างช้าง

ภายใน…

…เง้อ

ครั้งก่อนหนทางช่างยาวไกล เลยไม่ได้ไปดู คราวนี้มีเวลาครึ่งวัน เอาสักหน่อย

ทางเดินไปรอยพระบาทหลังเต่านี้เขาวางหินเป็นแนวทางให้เดินไว้

ภาพเขียนสีโนนสาวเอ้

บนแผ่นหินขนาดใหญ่นั่นมีร่องรอยการขีดเขียนของคนโบราณอยู่เต็มไปหมด

ภาพเขียนสีกลุ่มเพิงหินด่านใหญ่ เขาว่ามีรอยยึกยืออยู่หกจุด แต่ตรงนี้หาไม่เจอสักจุด

ดอกตะบองเพชร

แถวนี้นอกจากกลุ่มเรา ไม่มีนักท่องเที่ยวเลยแฮะ

ภาพเขียนสีกลุ่มห้วยหินร่อง

ส่วนที่แกะเพิ่ม

ถึงแล้วรอยพระบาทหลังเต่า
ที่มาของชื่อเพราะหินมันเป็นรอยคล้ายพระบาทใกล้กับหินรูปหลังเต่า ชาวบ้านเลยไปแกะสลักตรงกลางเพิ่มเติมเลย หาที่มาไม่เจอ แต่คิดว่าไม่น่ามีมานานเท่าไหร่หรอก

ผาสวรรค์ตอนไปกลัวหมดแรงเลยเดินเลยไปก่อน ขากลับรู้ว่ายังไหวเลยไปชมวิวสักหน่อย

…วิวข้างล่างไม่สวยเท่าไหร่หรอกนะ

พระพุทธบาทบัวบาน

ที่เป็นของเก่าก็รอยพระบาท กับใบเสมาอ่ะนะ น่าจะช่วงยุคทวารวดีน่ะแหล่ะ

แวะกินกลางวันตอนบ่ายสองโมง นัดเด็กดอยไว้เที่ยงต้องรีบละ รอแหง่วเลย 555

ไปอีกทีก็เสร็จช่วงบ่ายเวลามื้อกลางวันก็เสร็จที่นี่อีกแหล่ะ แต่คราวนี้ไม่เอาก๋วยเตี๋ยวละ เอาอาหารละกัน ปรากฎว่า ให้เยอะและอร่อยครับ (หรือเพราะคราวนี้เดินเยอะเลยหิวมาก 555)

กลับมาถึงกทม.วิ่งไปพันกว่าโล

หลังจากชมที่นี่จบแล้วยังมีอีกหลายที่ให้เที่ยว แต่เนื่องจากเดินไกล และต้องไปรีบเด็กดอยที่รอแหง่วอยู่ที่เซนทรัลขอนแก่นกว่า 3 ชั่วโมง จึงต้องรีบกลับละ บางท่านอาจสงสัย “แล้วนางอุสานี่มันใครฟระ ?” ที่จริงบริเวณนี้เคยเป็นศาสนสถานในยุคทวารวดีช่วงปีพุทธศตวรรษที่ 14 -16 จากใบเสมาเก่าที่อยู่รอบบริเวณ ส่วนนิทานท้าวบารสเป็นนิทานที่เอามาแต่งใส่ในภายหลัง จากนิทานพื้นบ้านเรื่อง อุสาบารส เนื้อหาคือกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเมืองหนึ่งชื่อว่าเมืองพานปกครองโดยพระยาพาน พระยาพานมีลูกสองคนคือท้าวพานนา และนางสมัญญา วันหนึ่งพระยาพานเดินเล่นในป่า และได้พบกับเด็กหญิงหน้าตาดีชื่อว่านางอุสาที่ถูกเลี้ยงดูโดยฤาษี พระยาพานถูกใจนางอุสามากจึงอยากขอตัวมาเป็นลูก ลูกแท้ๆอย่างท้าวพานนาและนางสมัญญาก็รักนางอุสาดุจพี่น้องท้องเดียวกัน เมื่อนางอุสาโตเป็นสาวงดงามมากจนร่ำลือไปไกลถึงพระยาไกลาสผู้ครองเมืองภูเงิน พระยาไกรลาสอยากได้นางอุสามาเป็นมเหสีจึงนำทองคำและเงินมาถวายพระยาพานเพื่อขอนางอุสาไปเป็นมเหสีแต่นางอุสาปฏิเสธพระยาไกรลาสจึงคอตกกลับบ้านไป (คือจะบอกว่าสวยเลือกได้)

จนวันหนึ่งท้าวบารสพระราชบุตรของพระยากิตติกรนารายณ์สี่มือเจ้าเมืองปะโคเดินป่าจนมาถึงไทรใหญ่แล้วหยุดพักผ่อนบริเวณนี้และสั่งให้เสนาอำมาตย์ตั้งเครื่องเซ่นสังเวยเทวดาอารักษ์ท้องถิ่นทั้งหลาย เหล่าเทวดาจึงตอบแทนท้าวบารสโดยการพาท้าวบารสที่กำลังหลับอยู่ไปไว้ในหอของอุสา เมื่อตื่นขึ้นทั้งสองได้พบกันก็ปิ๊งๆๆและกินอยู่กันบนนั้นเป็นเวลา 7 คืน ในวันที่ 8 เทวดาก็พาท้าวบารสกลับไปไว้ที่ต้นไทรใหญ่เหมือนเดิม และเดินทางกลับเมืองปะโค พอนางอุสาตื่นขึ้นไม่พบท้าวบารส ถามใครก็ไม่มีใครรู้ จึงไปคุยกับนางสมัญญา ด้วยความเอ็นดูและสงสารนางอุสาจึงวาดรูปกษัตริย์เมืองต่าง ๆ ให้ดูจนมาถึงรูปของท้าวบารสพระราชบุตรแห่งเมืองปะโคนางอุสาเห็นแล้วก็เป๊ะเลย คนนี้แหล่ะนางอุสาจึงรีบเขียนจดหมายไปถึงท้าวบารส ทันทีที่ท้าวบารสได้รับจดหมายจึงควบม้ามาหาทันที

เมื่อทั้งสองได้พบกันอีกครั้งก้กินอยู่กันในหอนางอุสาร่วมเดือน เมื่อพ่อตาอย่างพระยาพานทราบก็โกรธจัด สั่งจับตัวท้าวบารสไปขังไว้ ทันใดนั้นฤาษีจิตสัมผัสถึงเลยเดินทางเข้าวังขอให้พระยาพานปล่อยท้าวบารส แต่ก็ไม่สำเร็จจึงได้เดินทางไปบอกพระยากิติกรนารายณ์ เมื่อพ่อท้าวบารสได้รู้ข่าวจึงเขียนจดหมายเตือนพระยาพานไปว่า “ถ้าไม่ปล่อย มีบุก” พระยาพานไม่สนใจ “อยากบุกก็บุกมาสิ” จึงเกิดศึกระหว่างเมืองพานกับเมืองปะโค จนสุดท้ายพระยาพานเป็นฝ่ายแพ้และถูกฆ่าตาย ภายหลังนางอุสาได้ไปอยู่กับท้าวบารสที่เมืองปะโคแต่ต้องตรอมใจตลอดเวลาเพราะถูกนางสนมกระแนะกระแหน อีกทั้งท้าวบารสได้แล้วก็ไม่เอาใจใส่นางดั่งที่เคยอยู่ด้วยกันที่หอนางอุสา จนสุดท้ายตัดสินใจหนีกลับเมืองพานแต่ก็ยังอาลัยอาวรณ์คิดถึงท้าวบารสจนป่วย ท้าวพานนาและนางสมัญญาที่ดูแลอยู่จึงงแจ้งข่าวไปยังท้าวบารส เมื่อท้าวบารสทราบข่าวว่าจึงรีบบึ่งไปหานางอุสา แต่ช้าไปในระหว่างที่เดินทางอยู่นั้นนางอุสาช้ำใจตายไปแล้ว ท้าวพานนาและนางสมัญญารู้สึกสะเทือนใจก็เลยตายไปด้วย พอท้าวบารสเดินทางมาถึงรู้สึกผิดที่สามคนต้องตายก็เลยตรอมใจตายตามไปอีกคน การตายตามๆกันนี่เขาถือว่าเป็นความรักที่ทุกคนมีต่อกันอย่างบริสุทธิ์ทั้งหมดจึงได้ไปสวรรค์ จบ…ตอนจบตายหมด แหม่ เอานิทานของลาวมาเป็นหลักของอุทยานประวัติศาสตร์เลย

ขอบคุณข้อมูลจาก ศูนย์มรดกโลก กระทรวงวัฒนธรรม เวบเขาทำไว้ทั้งแผนที่ค่อนข้างดีเลย แวะไปชมทางนี้ หรือทางนี้