เส้นทางสายสงคราม WWII

บลอกนี้รู้สึกจะมีเรื่องของจังหวัดกาญจนบุรีเยอะแฮะ ตั้งกะ สังขละบุรี อุทยานประวัติศาสตร์เมืองสิงห์ วัดถ้ำเสือ และถ้ำธารลอด

คราวนี้มาเรื่องที่เที่ยวอีกที่หนึ่งที่เป็นตัวชูโรงของจังหวัดคือสะพานข้ามแม่น้ำแคว แต่จะเอาที่เดียวก็ยังไงอยู่ เลยเป็นรวบสถานที่จัดเป็นทริปวันเดียวเกี่ยวกับเส้นทางเดินของทหารญี่ปุ่นสมัยสงครามโลกครั้งที่สองซึ่งจับเชลยมาทำเส้นทางลำเลียงโดยระบบราง ในการก่อสร้างนี้เองก็ทำให้มีคนเสียชีวิตมากมาย เหลือเป็นอนุสรณ์ให้คนรุ่นหลังได้รำลึกถึง

สถานที่ในบลอกเรื่องนี้ก็เกี่ยวเนื่องกับเส้นทางสายมรณะในสงครามทั้งนั้น คงไม่มีอะไรบรรยายเท่าไหร่ เลยแปะธรัมป์เนลใหญ่ๆแทนละกัน 555

สุสานทหารสัมพันธมิตร (ดอนรัก)

ที่นี่เป็นสุสานของเหล่าทหารสัมพันธมิตรที่เสียชีวิตระหว่างการสร้างทางรถไฟสายมรณะไปพม่าระหว่างปี พ.ศ. 2485-2488 บรรจุศพเชลยศึกในสงครามโลกครั้งที่สองนั้นถึง 6,982 คน แต่ละหลุดจะมีคำสลักต่างๆกัน

สุสานทหารพันธมิตร

…

…

…

สะพานข้ามแม่น้ำแคว

ส่วนหนึ่งของทางรถไฟสายมรณะ ปัจจุบันเป็นแลนด์มาร์คหนึ่งของจังหวัดไปแล้ว

สะพานข้ามแม่น้ำแคว

war กับ wall

มีรถไฟท่องเที่ยวให้นั่งอยู่

แต่ก่อนคิดว่าข้ามฝั่งไปเป็นพม่าทุกที 555

ข้ามมาอีกฝั่ง

ฝั่งตรงข้ามมีสร้างศาลเจ้าแม่กวนอิมที่เคยมีการประท้วงเรื่องขัดทัศนียภาพอยู่ (แต่อีกฝั่งร้านอาหารให้พรึ่บ หึหึหึ)

ไก่ฟ้าเลดี้สีทอง

หลักกิโลฯรถไฟ

ถ้ำกระแซ

อีกท่อนของทางรถไฟสายมรณะ ในช่วงที่ทางรถไฟเลียบหน้าผา เป็นอีกจุดหนึ่งที่สวยงามน่าไปถ่ายรูปครับ ใครมีเวลารอรถไฟมาด้วยก็สวยเลย

ตอนไปขับตามป้าย “สะพานรถไฟถ้ำกระแซ” ที่เลี้ยวไปแยกคล้ายซอยทางเดียวกับปราสาทเมืองสิงห์ …นั่นไม่ใช่ครับ ไปแล้วไปเจอกับรีสอร์ทของผู้มีอุปการะคุณของจังหวัดซะงั้น (แหม่ ที่ทำเลงี้ยังมีการสร้างจับจองเป็นเจ้าของอีกนะ แถมป้ายดักให้ไปอีกตะหาก คนดีจริงๆ หึหึ) ทางที่เป็นที่ท่องเที่ยวจริงต้องขับเลยไปจะถึงแยกใหญ่ที่เขียนว่า “ถ้ำกระแซ” เฉยๆที่อยู่ก่อนถึงน้ำตกไทรโยคน้อยนู่น

สถานีถ้ำกระแซ ส่วนของที่เป็นรีสอร์ท สร้างได้ติดเขาริมน้ำเลย

บ้านพักทำได้สวยดี

ในส่วนของรีสอร์ท บ้านพักเล็กๆนั่นคืนละ 2,000 บาท ส่วนแพในแม่น้ำนั่น 1,500 แต่ที่นี่พนักงานดีครับ ยิ้มแย้ม แนะนำทางไปดี เพียงแต่…เอ่อ…สร้างติดทางรถไฟงี้เลยนะ

จากรีสอร์ทเดินมายังทางรถไฟได้

เดินไปสักนิดนึงเพิ่งไหวตัวทัน ถ้ำกระแซอยู่อีกฝั่งนู่นเลยนี่หน่า

มายังฝั่งที่ถูกต้อง จะมีเพิงร้านค้าชาวบ้านอยู่

ถ้ำกระแซ เด็กที่เห็นนั่นเป็นชาวพม่ามาจากเมืองทวาย ซึ่งพูดไทยชัด และมีมารยาทดีครับ

ต้นอ่อนในถ้ำ

พระพุทธรูป

ภายในไม่ได้ลองเดินว่าเดินไปได้ถึงไหน

ปากถ้ำ

ที่รางรถไฟเขาติดแผ่นเหล็กไว้ตรงกลางเพื่อให้เดินสะดวก

ถ้ามีเวลาน่ารอรถไฟมาครับ แต่เราขี้เกียจ 555

…

แวะกินกลางวันที่ร้านคุณนงเยาว์ ไส้อั่วดีที่มีมันแต่เผ็ดไปหน่อย กับเด็กเสิร์ฟและคนทำที่ชวยอารมณ์เสีย สั่งไปไม่เผ็ดยังไปคุยกันให้ได้ยิน “ไม่เผ็ดเป็นไง ไม่ใส่พริกเลยเหรอ” ยังดีที่อาหารอร่อยครับ

น้ำตกไทรโยคน้อย

น้ำตกที่ไปใกล้มาก และสวยงาม ที่นี่ก็มีร่องรอยของทางสายมรณะอีกเช่นกัน…

สถานีไทรโยคน้อย

ร่องรอยสงครามที่ว่าคือ …หัวรถจักรทั้งหัวเลย 555

…

หินน้ำตกสีขาวแปลกตา จากปกติที่เห็นแต่สีดำๆ

…

น้ำใสดี

นายแบบแถวนั้น รุมถ่ายกันยังไม่ไปไหนเลย

อีกที

ออกละ ไปที่สุดท้าย

ช่องเขาขาด

ช่องเขาขาด หรือช่องไฟนรก ที่นี่สร้างโดยเชลยศึกชาวอังกฤษและออสเตรเลีย เป็นผู้ขุดเจาะช่องเขาขาดนี้ เริ่มก่อสร้างเมื่อ 25 เมษายน พ.ศ. 2486 มีความลึกต่างกันสองส่วนคือส่วนแรกลึก 25 เมตร เป็นระยะทาง 75 เมตร อีกส่วนนึงลึกประมาณ 8 เมตร เป็นระยะทาง 450 เมตร ซึ่งต้องใช้มือทำทั้งสิ้น การก่อสร้างต้องเป็นไปอย่างต่อเนื่องซึ่งในตอนกลางคืนแสงไฟจากตะเกียงสาดส่องเงาผู้คุมและเชลยที่ซูบผอมน่าสะพรึงกลัว และก็เป็นที่มาของชื่อ ช่องไฟนรก

ปัจจุบันที่นี่มีกลุ่มมูลนิธิจากออสเตรเลียจัดทำพิพิธภัณฑ์ให้ชนรุ่นหลังเรียนรู้ความยากลำบากและโหดร้ายของสงครามโลกครั้งที่ 2 ซึ่งทำมาได้ดีเลยหล่ะ แอร์เย็น/เข้าฟรีด้วย

ส่วนพิพิธภัณฑ์

การจัดแสดงข้างในทำมาอย่างดี ข้างในมีวีดีโอฉาย น่าซื้อไว้สะสมครับ

หุ่นจำลอง และเครื่องใมือเครื่องช้จริงของผู้ที่เคยอยู่ตรงนี้

รูปถ่ายสมัยนั้น ซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวเนเธอร์แลนด์ อังกฤษ และออสเตรเลีย

กลุ่มคนที่รอดจากสงคราม และได้เดินทางกลับบ้านเกิดเมืองนอน

ลานชมวิว

ระยะทางทั้งหมด 3 กิโลเมตร แต่ถ้าจะเอาเฉพาะไฮไลท์ก็ประมาณ 300 เมตร

ทางเดินลง

พบนักท่องเที่ยวต่างประเทศซึ่งคิดว่าทางฝรั่งเขาจะให้ความสำคัญกับสงครามและคนตายมากกว่าไทยนะ (เพราะคนไทยจิตใจ(ที่แสดงออก) ซู้งสูงงงง 555)

ช่องทางเดินนี้เกิดจากฝีมือคนขุดทั้งสิ้น

ด้านปลายทองช่องเขามีสลักถึงทหารสองนาย

R.I.P.

จากข้างบนเขา

มีรถเลื่อนที่ใช้ทิ้งเศษดินอยู่

มื้อเย็นกินที่รัวชุกโดน ของเด็ดที่นี่ต้องเงี่ยงปลาทอด ทำคล้ายชุบน้ำปลา อร่อยมาก (แต่คราวนี้ไม่ได้สั่ง 555)

วิวจากร้าน

ฝั่งตรงข้ามมีร้านเหมือนเก่าอยู่

จบละเส้นทางสงครามโลกสั้นๆในหนึ่งวัน มาย้อนคิดถึงในอดีตสมัยสงครามอย่างที่ทราบกันว่าไทยอยู่ฝั่งญี่ปุ่น เชลยศึกที่เสียชีวิตในสงครามเหล่านี้ก็มีส่วนมาจากฝีมือคนไทยเช่นเดียวกัน นึกแล้วก็รู้สึกแย่พิลึกนะ …ที่จริงยังมีอีกหลายที่ที่ยังไม่ได้ไปเช่นพิพิธภัณฑ์สงครามที่อยู่ในตัวเมือง (เห็นแต่ป้าย) หรือถ้ำลิเจียที่มีคนบอกมีขุมทองโกโบริที่กลายเป็นพันธบัตรอยู่ ไว้มีโอกาสจะเก็บมาครับ

UPDATE !! เก็บตกเพิ่มเติม

หอศิลป์ และพิพิธภัณฑ์สงครามโลกครั้งที่ 2

ที่นี่เป็นสถานที่เอกชนนะครับ อยู่แถวสะพานข้ามแม่น้ำแควก่อตั้งเมื่อปี พ.ศ. 2538 โดยคุณอรัญ จันทร์ศิริ อาชีพหลักเขาขายอัญมณีเครื่องประดับอยู่ละแวกนี้ ค่าเข้า 40 บาท ข้างในเป็นอย่างไรมาดูกัน

พิพิธภัณฑ์สงคราม

ไฮไลท์ของที่นี่

ค่าเข้า 40 บาทนะครับ

มีรูปปั้นไม่เหมือนของกษัตริย์ไทยในอดีต
ถูกใจป้ายที่นี่ “ไม่ต้องถอดรองเท้า”

ข้างในมีตู้ใส่ของวางไว้ ซึ่งจัดเป็นบริเวณห้องแคบๆครับ

รูปวาดมีทั้งนักการเมือง และกษัตริย์ไทย ลายวาดประมาณกำแพงโรงเรียน

ข่าวในสมัยก่อน กับสำนักพิมพ์ปลุกปั่น …เจตนารมณ์ของไอสำนักพิมพ์พวกนี้ก็ยังอยู่ในสมัยนี้ครบถ้วน ขนาดพรรคการเมืองมาเปิดช่องปั่นสมองเองยังมีเลย …น่าแปลกที่มีคนดูช่องจากพรรคการเมืองแล้วเสือกเชื่อ !!?

มองเห็นสะพานข้ามแม่น้ำแคว
ฝั่งตรงข้ามเจ้าแม่กวนอิมนั่นเขาว่าบดบังทัศนียภาพนะครับ แต่ไอแพร้านอาหารที่กั้นไปครึ่งแม่น้ำนี่ไม่บังเลยครับ สงสัยเส้นใหญ่

พระธาตุแควใหญ่ ข้างในเก็บกระดูกใครไม่รู้

สมัยม๊อบเสื้อแดง

กระดูกทหารต่างชาติสมัยนั้น

ภาพเหตุการณ์

มีนาฬิกาและแสตมป์อีก แต่ขี้เกียจละ เลยไม่ได้ไปดู

มีพิพิธภัณฑ์อีกที่หนึ่งตั้งอยู่ข้างสุสานพันธมิตร คือพิพิธภัณฑ์รางรถไฟไทย-พม่า พอเข้าไปเจอค่าเข้า 200 บาทขาดตัว คิดในใจแพงจัง แต่เสียครั้งเดียว คงไม่มาอีก แต่เหลือบไปเห็นป้าย “ห้ามถ่ายรูป” อ่อ จบครับ ค่าเข้าแพง ห้ามถ่ายรูป ไม่เข้าล่ะ เพราะเคยไปพิพิธภัณฑ์ช่องเขาขาด (ฟรี) มาแล้ว คงไม่ต่างกันเท่าไหร่หรอก